>> WAT IS (E)OBD
In 1980, wanneer computers
voor het eerst in auto's gebruikt werden, introduceerde General Motors een
zelfdiagnose systeem. Dit zelfdiagnose systeem, On Board Diagnostic (OBD)
genaamd, controleerde
de motor op fouten. Wanneer een fout werd gedetecteerd, ging een "ENGINE
CHECK"-lampje op het dashboard branden. Het lampje gaf aan de bestuurder aan
dat hij zijn auto moest laten nakijken.
Dit systeem is heden in Europa nog steeds in gebruik.
In 1988 vond de
California Air Resource Board (CARB) dat al de auto's in Californië een
On-Board Diagnostic systeem moesten hebben gelijk aan dat van General
Motors. Dit systeem werd door de wet beschreven als zelfdiagnose systeem
generatie één (OBD-I).
Het zelf-diagnose systeem
controleerde het zuurstof systeem, het uitlaatgas-recirculatie systeem,
het
brandstof toevoer systeem, de motorcomputer en de bijkomende componenten die
aan de emissie
gerelateerd zijn. Als er een fout optrad, brandde de "Malfunction Indicator
Lamp" (MIL) en werd
een "Diagnostic Trouble Code" (DTC) opgeslagen in het geheugen van de
motor-computer.
Deze foutcode kon de dealer met een merkspecifieke scan-tool uitlezen,
lokaliseren en eventueel oplossen.
Later in datzelfde jaar,
wanneer OBD-I verplicht werd in Califomië, ontwierp CARB richtlijnen voor de
volgende generatie van OBD-I, de OBD-II. Deze richtlijnen bevatten onder meer
de standaardisatie van de connector
voor de scan-tool, Data Link Connector (DLC) genaamd, en de universele
systeem foutcodes.
De "Society of Automotive Engineers" (SAE) zorgde voor de bepalingen en de
bewaking over de vastgelegde eisen. SAE is dus met andere woorden het
uitvoerende orgaan.
De richtlijnen van CARB
zijn overgenomen door de Federal Clean Air Act in 1990 en zijn van
toepassing op
al de auto's en lichte bestelwagens die vanaf 1 januari 1996
op de Amerikaanse markt verschijnen.
E-OBD
E-OBD staat als afkorting voor European On-Board Diagnostics (europese
eigendiagnose). Het is een diagnosesysteem, dat in de regeleenheid van de
motorregeling geïntegreerd is en continu emissie-relevante regelsystemen en
componenten van de motorregeling bewaakt. EOBD is onderdeel van de Euronorm
fase 3, die officiëel vanaf 01.01.2001 toegepast wordt bij het op kenteken
zetten van voertuigen. Echter al sinds 01.01.2000 (type-goedkeuring voertuig)
worden in Europa alleen nog maar nieuwe voertuigen met benzinemotoren
toegelaten volgens de EU-richtlijnen met EOBD.
De taak van het OBD-II systeem is om verschillende componenten in een auto
te bewaken en te controleren
op het correct functioneren. In de nu volgende opsomming staan deze
componenten genoemd.
Bewaking van :
- Katalysator.
- Lambda-sonden.
- Brandstofsysteem.
- Secundairlucht-systeem.
- Uitlaatgas-recirculatie.
- Andere systemen.
- Herkenning van onjuiste verbrandingsprocessen.
- Gestandaardiseerde teststekker.
- Gestandaardiseerde sturing van de controlelamp (Malfunction Indicator
Lamp – MIL).
- Gestandaardiseerd storingsprotocol en gestandardiseerde foutcodes.
DIAGNOSTIC TROUBLE
CODE (DTC)
Diagnostic Trouble Codes zijn ontworpen om verdachte delen aan te duiden.
DTC's zijn bedoeld om je
direct naar de juiste service procedure te
begeleiden. De bedoeling van DTC is niet om een defecte
component te suggereren. Hoe
ze worden weergegeven maakt niet uit, als ze maar gebruik maken van de
volgende structuur die is vastgelegd in SAE J2012. Een diagnose foutcode
bestaat uit een alfanumeriek kenmerk gevolgd door vier cijfers. Elk karakter
is als volgt gedefinieerd :
De eerste positie van de DTC geeft de functie aan :
B = Body.
C = Cassis.
P = Powertrain.
U = Network Communication.
De tweede positie geeft aan wie verantwoordelijk is voor de bepaling van de
code:
0 = SAE
1 = constructeur
2 = gereserveerd
3 = gereserveerd
De derde positie in de DTC geeft de subgroep aan
0 = Totaal Systeem
1 = Brandstof / Lucht regeleenheid
2 = Brandstof / Lucht regeleenheid
3 = Onstekingssysteem / misfire
4 = aanvullend ontstekingssysteem
5 = stationair / snelheids regeleenheid
6 = Powertrain regelmodule en Input/Output
7 = Transmissie
8 = Transmissie
9 = gereserveerd voor SAE
Het vierde en de vijfde karakter in de DTC geeft het betrokken gebied weer.
Voorbeeld: P 1 7 1 1
* P = Geeft een Powertrain DTC aan
* 1 = Geeft aan dat het een merkcode is
* 7 = Geeft aan dat de fout te maken heeft met de transmissie
* 1 1 = Geeft aan dat een TOT-circuit buiten het regelgebied valt
|